- zniewalający
- 嫣
Otwarty Słownik Polsko-Chiński. 2015.
zniewalający
Look at other dictionaries:
zniewalający — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} wywierający wielki wpływ na kogoś; taki, któremu nie można się oprzeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zniewalający urok, czar, uśmiech. Rzuciła mu zniewalające spojrzenie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fascynować — ndk IV, fascynowaćnuję, fascynowaćnujesz, fascynowaćnuj, fascynowaćował, fascynowaćowany «przyciągać czyjąś uwagę w sposób zniewalający; czarować, urzekać, olśniewać» Fascynować pięknem, tajemniczością, oryginalnością. Ktoś kogoś fascynuje urodą … Słownik języka polskiego
inkub — m IV, DB. a, Ms. inkubbie; lm M. y, DB. ów «w demonologii: złośliwy duch, demon zniewalający kobiety podczas snu» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
pociągający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. pociągać (p. pociągnąć) pociągający w użyciu przym. «miły, przyjemny, zniewalający» Pociągający uśmiech, wygląd. Pociągająca powierzchowność. Mieć w sobie coś pociągającego … Słownik języka polskiego
rozbrajający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. rozbrajać (p.) rozbrajający w użyciu przym. «wzbudzający sympatię, ujmujący prostotą, naiwnością, zniewalający, wzruszający» Rozbrajający uśmiech. Rozbrajająca naiwność, prostota, szczerość, ufność … Słownik języka polskiego
zniewalająco — przysłów. od zniewalający (p. zniewolić) Uśmiechnąć się zniewalająco … Słownik języka polskiego
zniewolić — dk VIa, zniewolićlę, zniewolićlisz, zniewolićwol, zniewolićlił, zniewolićlony zniewalać ndk I, zniewolićam, zniewolićasz, zniewolićają, zniewolićaj, zniewolićał, zniewolićany 1. «zjednać, ująć sobie kogoś, pozyskać czyjąś sympatię, przychylność»… … Słownik języka polskiego
fascynujący — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} nieodparcie przyciągający czyjąś uwagę, zainteresowanie; zniewalający, atrakcyjny, olśniewający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Fascynujący film, spektakl. Fascynująca dziewczyna, uroda. Fascynujące… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
magia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. magiagii {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sztuka wywoływania za pomocą pewnych technik (gestów, czarnoksięskich zaklęć, obrzędów) złudzenia zjawisk nadnaturalnych, także ogół… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
magiczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się do magii – czarów, typowy dla magii : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znak magiczny. Różdżka, sztuka magiczna. Magiczne choroby, zaklęcia, księgi.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
magnetyczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający właściwości magnesu w zn. 1.; dotyczący magnetyzmu w zn. 1. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Siła magnetyczna. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
